امروزه با توجه بر قوانین خاصی که جهت نصب لوله برق برای ساختمان ها و حتی ادارات در نظر گرفته می شود باید بر اساس استانداردهای برق کاری توسط متخصصین و کارفرمایان انجام شود به طوری که اگر در این زمینه سهل انگاری صورت گیرد ممکن است خسارت های جبران ناپذیری را برای افراد به جا بگذارد.

هنگامی که قصد دارید سیستم برق رسانی ساختمان را اجرا و نصب کنیم باید حتماً از اصول و روش های نصب لوله برق اطلاعات کافی را در اختیار داشته باشید و آنها را طبق نکات مهم و دقیق رعایت کنید.

یکی از مواردی که جهت نصب لوله برق باید مد نظر باشد استفاده از سیستم های لوله برق است که باید حتماً متناسب با شرایط محیط و طبق مقررات مربوطه آن اجرا شود.

برخی از شرایط محیطی که در هنگام اجرای نصب لوله های برق با آن مواجه هستیم محیط هایی با شرایط عادی یا محیط های خشک نام دارد.

نصب لوله برق در محیط هایی با شرایط عادی یا محیط های خشک

نصب لوله برق در فضای عادی یا محیط های خشک به طوری که در این شرایط دمایی رطوبت هوا عادی بوده و معمولاً تعریق صورت نخواهد گرفت که بیشتر این محیط ها شامل فضاهای اداری و ساختمان های تجاری و مسکونی خشک می باشد.

 از این رو هر گونه نصب لوله برق مد نظر تابع مقررات عمومی اجرا می شود به طوری که باید حتماً برای نصب لوله برق از لوله های استانداردی که از جنس فلز و قابل انعطاف پذیر است استفاده شود.

نصب لوله برق در محیط های نمناک، هوا گرم و مرطوب

از آنجا که محیط های نمناک دارای آثار شیمیایی هستند ممکن است مانع کار وسایل الکتریکی می شود مانند فضاهایی که به صورت گلخانه یا سردخانه هستند در این مکان هایی که علایمی وجود دارد ممکن است دیوارها یا کف های مد نظر جهت نظافت است با آب تحت فشار شسته شوند.

از این رو باید در محیط هایی که نم وجود دارد و یا هوا گرم و مرطوب است از لوله های فولادی یا لوله هایی که از جنس پلاستیک سخت هستند استفاده کرد که معمولاً برخی از این روش های پلاستیکی دارای سر و عایق های حفاظتی مناسبی هستند.

 از سوی دیگر نوع سیم کشی که برای نصب لوله برق انجام می شود باید از تجهیزاتی استفاده شود که درون لوله ها مانع ایجاد نکند مانند جعبه تقسیم ها چراغ ها پریز ها و غیره.

در محیط هایی که به صورت مرطوب امکان نصب لوله برق صورت می گیرد باید از درجه حفاظت استاندارد در آنها استفاده شود و از وسایل و امکانات استفاده کرد که ضد زنگ و ضد خوردگی باشد به طوری که اگر برای نصب تاسیسات لوله برق لوله های فولادی استفاده می شود سعی کنید این لوله های فولادی کاملاً پوششی از ضد زنگ داشته باشند.

در بخش بعدی شما را با محیط های ویژه آشنا خواهیم کرد که متوجه شوید در این گونه محیط ها نحوه اجرای نصب لوله های برق به چه صورت است.

محیط های ویژه برای نصب لوله برق

همانطور که مستحضر هستید بخشی از سیستم برق کشی ممکن است در محیط های ویژه انجام شود که با توجه به اینکه محیط مد نظر دارای شرایط خاصی باید ایمنی در این زمینه بر اساس مقررات ویژه انجام شود.

  این قبیل محیط ها شامل اتاق های عمل زایمان و همچنین مراقبت های ویژه می باشد.

 از سوی دیگر بخشی دیگر از محیط هایی که حتماً باید ایمنی و حفاظت های لازم در آنها صورت گیرد پالایشگاه های نفت و همچنین سیلوها است.

 بخش دیگری از محیط های ویژه و نصب لوله برق در آنها انجام می‌شود مربوط به شبکه های کامپیوتری می باشد.

اصول نصب لوله برق

مهمترین نکاتی که در هنگام نصب لوله برق باید رعایت شود شامل چه مواردی است؟

  • سیم های فلزی یا پلاستیکی، نصب شده یا روکش دار باید مجهز به جعبه های توزیع، جعبه های اتصال، اتصالات و پایانه ها و انواع زانویی مناسب باشند. علاوه بر سیم کشی تاسیسات کم فشار، مجرای سیم کشی عبوری از آن باید حداقل به یک دیوار برای جداسازی دو نوع سیم کشی مجهز باشد و این جداسازی باید در کانال و جعبه توزیع باقی بماند.
  • خطوط لوله فلزی باید مجهز به پیچ های مخصوص مقاومت الکتریکی بدنه باشد و تمام قسمت های سیستم خط لوله باید کاملاً به یکدیگر متصل شده و همه باید به هادی های محافظ پانل مربوطه متصل شوند.
  • تمام لوله های برق باید از تابلو برق مرتبط شروع شده و به جعبه توزیع یا کلید یا جعبه خروجی ختم شوند، به این معنی که سر لوله ها نباید آزاد باشند یا از هدرهای چسبنده برای پایان دادن به کانال ها استفاده نشود.
  • در مناطق مرطوب، تمام اتصالات کانال و لوله باید از رطوبت عایق شده و تمام پوشش های جعبه توزیع باید واشر شده و به جعبه پیچ شوند.
  • به منظور جلوگیری از فعل و انفعالات گالوانیکی در سیستم های لوله فلزی، باید تا حد امکان از لوله های فلزی ناهمگن اجتناب شود.
  • در صورت استفاده از لوله های غیر فلزی، تمام اتصالات باید از یک نوع باشند.
  • در صورت لزوم، خم کردن مجرای الکتریکی نباید به لوله آسیب برساند و قطر داخلی را به طور موثر کاهش دهد.
  • برای خطوط لوله بین دو نقطه اتصال مکانیکی، مانند دو جعبه یا یک جعبه و یک بوش، اگر تعداد خم ها از چهار خم 90 درجه بیشتر شود، از جعبه کشش  استفاده می شود.
  • لوله های له شده  نباید برای کارهای لوله کشی استفاده شوند، باید مراقب بود که در حین نصب به لوله ها آسیبی وارد نشود.
  • در هنگام نصب لوله باید خالی باشد و پس از ساخت شبکه سیم یا کابل داخل آن وارد شود.
  • حداقل فاصله 15 سانتی متری بین لوله های برق و سایر لوله های تاسیساتی مانند آب، بخار یا گاز باید رعایت شود.

اصول نصب لوله برق توکار:

  • نصب و نفوذ لوله های برق در دیوارهای بتنی باید در زمان اجرای محوطه ضروری تلقی شود. چنین دیوارها، کف و سقف های بتنی پس از بتن ریزی مجاز به ایجاد شیار نیستند.
  • سوراخ کاری برای نصب لوله های برق در دیوارهای آجری و ایجاد سوراخ باید پس از پوشاندن دیوارها و سقف با کاه و گچ و خاک انجام شود. عمق چنین شیاری اولاً بیش از نیمی از ضخامت دیوار برداشته نمی شود و ثانیاً سطح بیرونی لوله نصب شده در فاصله حداقل 1.5 سانتی متری از سطح دیوار قرار می گیرد.
  • تمام جعبه های توزیع، پریزها، کلیدها و پریزها باید طوری نصب شوند که لبه های بیرونی کاملاً با سطح تمام شده دیوار همسطح باشد.
  • استفاده از شیلنگ لوله در سیستم ساخته شده به هر نحوی ممنوع است.
  • لوله هایی که به صورت تو کار اجرا می شوند باید حداقل 15 میلی متر زیر سطح تمام شده دیوار یا سقف نصب شود.

اجرای نصب لوله برق به صورت روکار چگونه است؟

  • در نصب لوله برق به صورت روکار، معمولا  کلیه اتصالات باید از نوع پیچی بوده و توسط پیچ، مهره، بوش، زانویی و اتصالات سه طرفه به هم متصل شوند. در این روش لوله‌های مد نظر باید با سخت افزاری محکم شوند که خراش یا فرورفتگی نداشته باشند.
  • محل و فاصله اتصالات لوله های رو کار به طور دقیق توسط مهندس تاسیسات برق در کارگاه تعیین می شود، اما در هر صورت فاصله فیکساتورها نه کمتر از 40 سانتی متر و نه بیشتر از 100 سانتی متر است.
  • لوله های برق سقف کاذب را نباید روی رابیتس نصب کرد، بلکه باید این گونه لوله ها را از سقف اصلی عبور داد. به طوری که تمام لوله های برق باید تا آنجا که ممکن است از کف اتاق ها عبور داده شود تا از آسیب محافظت شود.
  • اتصال لوله ها به تجهیزات ویبره مانند موتورها باید با استفاده از لوله های فولادی انعطاف پذیر با بوش های مناسب به طول حداقل 20 سانتی متر انجام شود.
  • از سوی دیگر در صورت استفاده از لوله فولادی سیاه برای لوله کشی در معرض، تمام لوله ها، جعبه ها و سایر موارد مرتبط باید با رنگ ضد زنگ یا رنگ ثانویه پوشانده شوند.
  • در سیستم‌های لوله‌کشی که در معرض در مناطق مرطوب ساختمان‌ها، تمام لوله‌ها، جعبه‌ها و سایر تجهیزات مرتبط باید بین سطح نگهدارنده دیوار یا سقف شش میلی‌متر فاصله داشته باشند.

لوله کشی برق چه ویژگی هایی دارد؟

در بسیاری از پروژه های ساختمانی، یک برقکار ترجیح می دهد یک گزینه سیم کشی داخلی را برای افزایش زیبایی نهایی و محافظت از تجهیزات سیم کشی انتخاب کند. در این صورت باید نقشه را از قبل تهیه کرد و در محل های مشخص شده روی نقشه برای عبور خطوط لوله و تجهیزات الکتریکی شیارهایی ایجاد کرد. این شیارها را می توان در دیوارها، سقف و کف ساختمان برش داد و باید قبل از ریختن بتن تمام شود.

در قسمت زیر خطاهای احتمالی را شرح می دهیم یا راه حل های استاندارد آنها را ارائه می دهیم.

موارد زیر چهار مورد است که باید بعد از شیار زدن در نظر بگیرید.

  • از نوار چسب در محل اتصال زانو و لوله استفاده کنید.
  • در ابتدای فاز 2 لوله کشی ساختمانی، تمام نخاله های ساختمانی باید حذف شوند و بخش های مجرای اضافی باید به اندازه بریده شوند.
  • سپس سیم ها و کابل های مربوط به دستگاه های هر قسمت باید از لوله ها و سینی های کابل عبور کنند.
  • در این مرحله اجرای کلیه اتصالات و همچنین کابل های نمای ساختمان ضروری است.
بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *